week 1

Dag 1 Zoals mijn schoonmoeder zou zeggen, nou.... Je kwam aan en toen? We vertrokken afgelopen woensdag na veel knuffels en natte kussen met Emirates naar Dubai. Het vliegtuig was één en al luxe op de maaltijden na. Erg leuk waren de onboard camera's waarmee we realtime de vlucht en landing konden volgen. Na zes uur kwamen we volgens schema aan in Dubai waar we 3 uur moesten wachten op onze vlucht naar Singapore. Het tweede vliegtuig was nog iets mooier en zat maar voor 10% vol. Dit was lekker want hierdoor konden we languit slapen over twee rijen stoelen. Om  3 uur in de middag kwamen we aan in Singapore. We hadden snel een taxi geregeld die ons naar het hotel bracht. Het verkeer in Singapore is lekker druk en dat werd gedemonstreerd door onze taxi chauffeur die halverwege de rit de bumper van een dikke Lexus eraf reed. Met een andere taxi gingen we verder die ons midden in het red light district afzetten bij het hotel dat er op internet toch net iets charmanter uitzag.  s' Avonds zijn we de stad even ingeweest en hebben we ons verbaast over het aantal warehuizen. In de kelder van zo' n mega-warenhuis lekker gegeten met Alice Cooper op de achtergrond. Onze tweede dag in Singapore begon met een volgescheten broek, de eerste diarree was een feit. We gingen vervolgens naar een fantastische kabelbaan over de stad op Harbourfront, dat was wat we dachten tenminste. De kabelbaan rit duurde slechts 2 minuten en kostte een klein vermogen. Via de kabelbaan kwamen we wel op Sentosa Island waar het grootste zee aquarium ter wereld zich bevindt. Het aquarium was werkelijk prachtig, enorme bassins met de meest bizarre vissen waarvan 1 bassin met meer dan 100 haaien. Het heeft  Sophie voor alsnog niet van haar haaien fobie afgeholpen. Na Sentosa Island zijn we met de bus naar Chinatown gegaan waar we onze eerste aziatische prak met stokjes hebben verorbert. Best lekker. Het was inmiddels flink gaan regenen dus met de metro terug naar het hotel gegaan. Het laatste stukje gingen we met de taxi en deze wist ons hotel niet te vinden zodat we na een kleine nachtelijke rondzwerving alsnog ons bed konden opzoeken. We zouden de volgende dag naar Maleisië gaan maar we wilden ook nog graag de botanische tuinen zien. Bepakt en bezakt hebben we ons door de metro laten afzetten bij de botanische tuinen waar ook de nationale orchideën tuin zich bevindt. De tuinen waren zeer mooi maar de rugzakken drukte de pret toch een klein beetje. Om een uur of 12 gingen we met de bus naar de grens met Maleisië.  Een vriendelijke meneer wist ons precies te vertellen welke bussen we moesten pakken. Bij de grens overgang was het een enorme drukke chaos. Eerst mochten we in de rij om als het ware uit te checken bij de douane om vervolgens in de rij te staan voor een bus naar de overkant. Het was een grote chaos van aziaten en bussen, omdat er zulke lange wachtrijen waren besloten we lopend de grens over te gaan. Het was een pittige tippel van een kleine driekwartier, met rugzak en in de volle zon. Genieten dus. Bij de duane van Maleisië stonden zo  mogelijk nog meer mensen te wachten. Opvallend genoeg stonden alle mensen er heel relaxt bij, in Nederland hadden de meeste mensen hier heel anders bijgestaan. Toen we over de grens waren liepen we een vvv-kantoor binnen. Hier hebben we ter plekke besloten om richting Mersing te gaan waar volgens de behulpzame maar ietswat onduidelijke dame achter de balie een aantal zeer mooie eilandjes zijn. Met bus 170 zijn we naar de busterminal in Larkin gegaan waar bussen naar alle richtingen vertrekken. Om half 6 vertrok de bus naar Mersing wat twee en een half uur reizen was. In Larkin nog een paar crackers gekocht voor de volgende ochtend want we kunnen nog maar weinig zin krijgen in die Nasi Goreng ontbijtjes die hier normaal zijn. De buschauffeur had zijn rijbewijs waarschijnlijk bij een pak crackers gekregen want hij reed als een idioot. In Mersing hebben we tickets voor het eiland Tioman geregeld en overnacht in een van de plaatselijke hotels. Samen voor 16 riggit oftewel 4 euro gegeten en voor 2 riggit een paar superhippe teenslippers op de kop getikt. De diarree is inmiddels over dus dat is lekker. Op dag vijf zijn we er lekker vroeg uitgegaan en stonden we op tijd klaar voor de boot naar Tioman. Je mag hier maarliefst 5 loketten langs voordat je aan boort kan. Lekker handig allemaal, maarja daar maakt niemand zich hier druk om. De boot deed er ongeveer anderhalf uur over en zette ons vervolgens af op het Air Batang strand  van Tioman. De locatie hier is eigenlijk onbeschrijfelijk, zo idyllisch als op een ansichtkaart. We hebben voor 13 euro per nacht een eigen chalet aan het strand tussen de palmbomen. Er lopen hier aapjes en varanen rond en we hebben de eerste middag rondgebracht op het strand. s' Avonds hebben we in een mooie toko lekker gegeten en daarna een strandbar gevonden waar alcohol wordt geschonken. Dat is hier niet echt normaal want het is hier verder behoorlijk islamitisch. Het is nu dag zes en we hebben vandaag een beetje uitgeslapen. Na een ontbijtje van slappe koffie met bananen pannekoek zijn we naar het plaatsje Tekak gelopen om te pinnen. Helaas was de ATM op maandag gesloten dus mogen we mogen de wandeling weer maken. Dat was het eventjes voor nu, Sophie ligt op het strand bij te kleuren terwijl ik dit aan het typen ben op het terras van onze chalet verhuurder Mohktars Place. Ik heb een windbriesje in me gezicht en uitzicht over het strand. Op deze manier houden wij het hier nog wel even vol.